Owy udar mózgu można określić, jako nagłe, miejscowe zaburzenie krążenia krwi w mózgu. Coraz częściej pojawiają się właśnie takie zgłoszenia szczególnie wśród osób powyżej czterdziestego roku życia. Statystyki medyczne są w tej kwestii nieubłagane. W PL statystycznie, co roku udar mózgu dosięga mniej więcej siedemdzieśiąt tysięcy obywateli, z czego aż 30 tyś umiera w ciągu 2 lub 1 miesiąca.
Pomiędzy tych, którym uda się przeżyć ostrą fazę udaru, aż spora część wymaga stałej opieki specjalistów, 25 proc. pomocy w niektórych codziennych czynnościach, zaś 60 procentom pacjentów po udarze mózgu udaje się odzyskać omal pełna sprawność, staję się z powrotem samodzielni i mogą wrócić do pracy. Jest to jedynie zasługa świetnie prowadzonej i realizowanej rehabilitacji, przez specjalistę w danej kategorii.
Jakie są, zatem cele rehabilitacji osób po udarze mózgu? W głównej mierze dobrze rehabilitanci koncentrują się na podstawach. Jeśli pacjent ma kłopoty z połykaniem, muszą oni zadbać o proces połykania, a też o poprawienie wydolności oddechowej pacjenta. Najistotniejsze w tych pierwszych krokach rehabilitacji stosowanie tak zwanych pozycji ułożeniowych zmienianych przynajmniej co dwie-trzy godziny. Dzięki temu zmniejszamy ryzyko wystąpienia powikłań w postaci kształtowania się nie prawidłowych wzorców ruchowych. Jeśli osoba po udarze przez długi czas jest zmuszona do leżenia w pozycji na wznak, to powstaje problem z napięciem mięśniowym i co się z tym wiąże złą, jakością ruchu. I jeżeli już taka osoba kiedyś zacznie chodzić, to będzie to niestety widoczne. W Gdańsku i Sopocie można zaobserwować osoby, które wyraźnie powłóczą jedną nogą lub mają niewładną rękę. Taka sytuacja może być skutkiem właśnie tego, że w początkowym okresie fizjoterapeuta i najbliższe osoby nie zadbały o właściwe pozycje ułożeniową. Na prawdę ważna jest także nauczenie pacjenta wszystkich ruchów od nowa. Uczymy go własną pracą siedzieć, obracać się na boki, wstawać, chodzić czy także ubierać się. W rękach rehabilitanta jest też zadbanie o higienę, nauczenie załatwiania się w toalecie itp. Niezmiernie znacząca jest też odpowiednio wczesna pionizacja bierna, jej stosowny moment rozpoczęcia może zlecićjedynie lekarz. Dla każdego rehabilitanta istotne jest też to, żeby zadbać o polepszenie samopoczucia pacjenta, jego nastroju. Tu kluczowa może okazać się obecność psychologa na oddziałach rehabilitacji. Równie bardzo ważna jest wczesna diagnostyka i terapia zaburzeń mowy, które często współistnieją i tu z pomocą przychodzi neurologopeda. Taki bardzo dobrze zorganizowany zespół i przede wszystkim umiejący ze sobą współpracować według określonych uprzednio zasad może zdziałać cuda i cofnąć skutki udaru mózgu i pozwolić wrócić pacjentowi do pełni sił.
Więcej informacji na stronie: Gdańska rehabilitacyjna terapia dla pacjenta po wylewie mózgu lub udarze.
